 Wys³any: Pon 9:57, 26 Maj 2008 Temat postu: |
|
| czytam post poraz klejny i rycze jak niemowle....ech | |
| Wys³any: ¦ro 19:04, 21 Maj 2008 Temat postu: Re: Lêk przed blisko¶ci± |
|
| ZAPRASZAM SERDECZNIE OSOBY KTORYCH TEMAT ZAINTERESOWA£ DO PRZECZYTANIA KS. "Lêk przed blisko¶ci±" | |
| Wys³any: Wto 17:02, 20 Maj 2008 Temat postu: Re: Lêk przed blisko¶ci± |
|
| Sposoby osi±gania zdrowego zwi±zku ma³¿eñskiego
Chocia¿ nie jeste¶my odosobnieni w walce o blisko¶æ, do rozwi±zania tego problemu mog± byæ potrzebne wyj±tkowe metody. Po pierwsze, manipulowano nas w sytuacjê, w której siê teraz znajdujemy. Nigdy nie mieli¶my szansy „postêpowaæ w³a¶ciwie”, poniewa¿ nie do¶wiadczyli¶my, jak to jest, gdy „postêpuje siê w³a¶ciwie” i po czym to mo¿na poznaæ. To nie z naszej winy zawsze czuli¶my, ¿e inni ludzie maj± jakie¶ sekretne, nieznane nam sposoby na udane zwi±zki. Brakowa³o nam rzeczywistego wzorca zachowania w zwi±zku opartego na mi³o¶ci. Musieli¶my go sobie stworzyæ sami. Jedyne co wiemy na pewno to to, ¿e nie chcemy byæ tacy, jak nasi rodzice. Niestety, nie umiemy oddzieliæ zachowañ buduj±cych od destrukcyjnych. Stworzyli¶my wiêc w³asny, nierzeczywisty obraz idealnego zwi±zku z dziwacznej mieszaniny naszych wyobra¿eñ, obserwacji i tego, co widzimy w telewizji. Wszyscy uczymy siê obcowaæ z innymi lud¼mi, obserwuj±c, jak nasi rodzice odnosz± siê do siebie nawzajem i do swych dzieci. Wstrzymajmy siê na moment, aby odtworzyæ obraz relacji, jakie obserwowali¶my miedzy swoimi rodzicami. Pomy¶lmy, jak odnosili¶my siê do swojej matki czy ojca. Nie oceniajmy. Po prostu spójrzmy obiektywnie na do¶wiadczenia z dzieciñstwa, tak jak je pamiêtamy. Nasze zachowanie w zwi±zkach jako osób doros³ych, niezale¿nie od tego, jak zdaje siê byæ odmienne, w znacznym stopniu jest reakcj± na tamte prze¿ycia. Uzale¿nienie chemiczne Podstêpny agresor Oczekiwania bardzo siê zmieniaj± wraz z rozpoczêciem poszukiwania pomocy. Partner wolny od uzale¿nieñ traci poczucie w³asnego "ja". Zmieniaj± sie równie¿ pogl±dy na temat tego, czego mo¿na oczekiwaæ od zwi±zku. Dochodzi do dziwacznych wypaczeñ... Rzeczywisto¶æ le¿y gdzie¶ pomiêdzy obietnicami wiecznej szczê¶liwo¶ci, a za³o¿eniem, ¿e ¿ycie bêdzie koszmarem. Prawda... zosta³a wypaczona przez ci±g³e popadanie ze skrajno¶ci w skrajno¶æ. ... Ludzie, którzy zaczynaj± byæ przyjació³mi i kochankami, posiadaj± co¶ wyj±tkowego. Dlatego trzeba sobie u¶wiadomiæ, ¿e uzale¿nienie od alkoholu wp³ywa na wszystko - stopniowo zmienia ono kochanków we wrogów. Przyja¿ñ opiera siê na wielu podstawach: na wzajemnym zaufaniu i uczciwo¶ci, na otwarto¶ci, zrozumieniu i potrzebie bycia zrozumianym. Na³óg niszczy wszystko powoli, lecz nieuchronnie. Osoby uzale¿niona k³amie, by usprawiedliwiæ niedotrzymywanie obietnic. Osoba nieuzale¿niona k³amie, by zatuszowaæ sprawê. Zaufanie zaczyna maleæ. Kontakty fizyczne s± dobrym wska¼nikiem ogólnej sytuacji w ma³¿eñstwie. Fascynacja fizyczna... mo¿e byæ sposobem na wspólne ¿ycie, nawet wtedy gdy coraz trudniej porozumieæ siê za pomoc± s³ów - poza tym nikt jeszcze nie znalaz³ lepszego sposobu dochodzenia do równowagi po pijackich ekcesach. Stopniowo fizyczne zainteresowanie ze strony wolnego od uzale¿nieñ partnera zanika. Zaczyna przewa¿aæ pragnienie, by nie daæ siê zraniæ. Od tego momentu wspó³¿ycie mo¿e byæ satysfakcjonuj±ce z fizycznego punktu widzenia, ale niezadawalaj±ce emocjonalnie. To co niegdy¶ by³o ciep³ym, pe³nym mi³o¶ci prze¿yciem, staje siê gr± si³ i sposobem na wy³adowanie gniewu. Pe³ne porozumienie, które istnia³o wcze¶niej, ustêpuje miejsca podejrzeniom i z³o¶ci. Problemy narastaj±, ma³¿onkowie o nich nie rozmawiaj± i nawet je¶li nadal zale¿y im na sobie, ich wspólne ¿ycie ulega negatywnej zmianie. Oboje partnerzy s± kontrolowani przez alkohol - jedno z nich bezpo¶rednio, drugie po¶rednio. Jedno jest uzale¿nione od alkoholu, drugie od na³ogu partnera. Zwi±zek rozpada siê nadal... Jeszcze w tym momencie zniszczenia spowodowane uzale¿nieniem jednego z partnerów s± na tyle ma³e, ¿e mo¿na zwi±zek uratowaæ. Mo¿na w=wszystko wykrzyczeæ w k³ótniach i w koñcu oczy¶ciæ atmosferê. Przez wyra¿enie uczuæ mo¿na odbudowaæ porozumienie miedzy partnerami. Ale to nie jest proste. Podstêpna choroba nie zatrzymuje siê na tym etapie. Partner uzale¿niony przestaje rozwijaæ siê emocjonalnie. Zaczyna odsuwaæ problemy. Nie chcê mieæ z nimi do czynienia, ani ich zwalczyæ. Partner wolny od uzale¿nieñ przejmuje coraz wiecej odpowiedzialno¶ci. Pog³êbia siê uraza. Przepa¶æ miêdzy nimi wci±¿ ro¶nie. Z³o¶æ nie mija wraz z momentem zaprzestania picia. Uczucia st³umiane przez alkohol mog± teraz gwa³townie domagaæ siê uj¶cia. W¶ród nich jest ogromne poczucie zagro¿enia i wielki strach. Trudno dzieliæ siê tymi uczuciami i oczekiwaæ zrozumienia. Niæ porozumienia zosta³a przeciêta. Abstynencja to za ma³o. Trzeba wszystko budowaæ od nowa. Punkt wyj¶cia musi byæ inny ni¿ pierwotnie. Tym razem powinien okazaæ siê przydatny w uczeniu siê, jak pomy¶lnie rozwi±zywaæ wspólnie problemy. Powinien pomoc w wypracowaniu sposobu rozmawiania ze sob±, tak by ka¿dy z was mog³o byæ wys³uchane i zrozumiane. Tworzenie zdrowego zwi±zku wymaga wiele wysi³ku i ostro¿no¶ci. Nie ma ju¿ zauroczenia, które istnia³o na pocz±tku waszej znajomo¶ci. Teraz zwi±zek musi mieæ naprawdê solidne podstawy. Je¶li obie strony zobowi±¿± siê pracowaæ nad jako¶ci± zwi±zku, mog± osi±gn±æ wiêcej ni¿ wypadku, gdyby w ich ¿yciu nie pojawi³ siê alkohol. Je¶li dwojgu ludziom przy¶wieca ten sam cel, maj± wielk± szansê na rozwój zarówno wzajemny, jak i indywidualny. Je¶li tak nie jest, nie ma o czym marzyæ. Zwi±zek przestaje istnieæ Abstynencja to nie nirwana. Uwolnienie siê od na³ogu jakim jest alkoholizm, mo¿e doprowadziæ do zbudowania zdrowego zwi±zku ma³¿eñskiego. Jest to jedyna szansa wygranej. |
|
| Wys³any: Nie 21:35, 18 Maj 2008 Temat postu: "Lêk przed blisko¶ci±", fragment ks Janet G. Woiti |
|
| Kogo wybierasz na partnera w zwi±zku? - Lêk przed autentyczn± blisko¶ci±
Jump to Comments Nawet je¶li nie jeste¶ dzieckiem z rodziny alkoholika, przeczytaj - zdziwisz siê jak wiele wzorców zachowañ tyczy siê wszystkich polskich rodzin! (Uwaga: Termin - (DDA) Doros³e Dziecko Alkoholika nie okre¶la tylko dzieci z rodzin w których rodzice nadu¿ywali alkoholu, ale tak¿e tych których dziadkowie czy pradziakowie mieli ten problem a wzorce zachowañ przekazali dzieciom! A tak¿e czê¶ciowo dzieci tak zwanych Toksycznych Rodziców) Dlaczego wybierasz takich a nie innych partnerów? : “Wszystko w moim zwi±zku uk³ada sie nie tak. Wiem, ¿e to tylko moja wina. Próbowa³em wszystkiego co w mojej mocy, ¿eby to naprawiæ, ale bezskutecznie. Nawet nie mam pewno¶ci, czy go/ja kocham. Mo¿e w ogóle nie wiem, co to jest mi³o¶æ. Mam mêtlik w g³owie”. Brzmi znajomo? Powinno. Podobne s³owa s³yszê, kiedy doros³e dziecko alkoholika rozpoczyna terapie, poniewa¿ jego intymne zwi±zki s± nieudane. Historia jest taka sama niezale¿nie od tego, czy dziecko alkoholika jest dwudziestolatkiem w pierwszym powa¿nym zwi±zku, czy czterdziestoletnim weteranem po jednym lub kilku nieudanych ma³¿eñstwach. „To po prostu musi byæ moja wina. Zawsze jest tak samo. My¶la³em, ¿e tym razem bêdzie lepiej, ale nie jest. Mo¿e sam powinienem odej¶æ“. Czy kiedykolwiek tak sie czu³e¶? Wszyscy tak sie czuli¶my - i wszyscy mówili¶my podobne rzeczy w trakcie burzliwego lub nieudanego zwi±zku. Czy takie odczucia s± normalne? To zale¿y, czy czujecie sie tak z powodu obecnych okoliczno¶ci, czy te¿ wasze odczucia wynikaj± z zakorzenionych przekonañ, które sta³y sie sta³ym elementem waszej samooceny, poniewa¿ w dzieciñstwie raniono was raz po raz. W obu wypadkach uczucia s± jednakowo bolesne, ale w drugim znacznie trudniej je przezwyciê¿yæ. „Wszystko jest nie tak. Wiem, ¿e to moja wina. Próbowa³em wszystkiego co w mojej mocy, ale bezskutecznie”. Dzisiaj wypowiadasz te zdania o swoim zwi±zku. Kontekst mo¿e byc nowy, ale nie s³owa i uczucia. Ponownie odczuwasz bezradno¶æ -jak w dzieciñstwie - i reagujesz „stara ¶piewka”. Mimo to uczucia s± prawdziwe i bardzo silne. Inne dobrze znane uczucia to: zagubienie, poczucie uwiezienia, bezsilno¶æ wobec swojego przeznaczenia. To wszystko sk³ada sie na intymny zwi±zek. Powracaj± znane ju¿ prze¿ycia i uczucia. Trzeba przej¶æ przez to jeszcze raz. Dziêki waszym staraniom przebieg ca³ego procesu i jego wyniki bêd± odmienne, ale nie da sie unikn±æ walki. Nawet ci, którzy nie ¿yli w rodzinach alkoholików, uwa¿aj±, ¿e na dobry i zdrowy zwi±zek trzeba zapracowaæ. Nie jeste¶ w tej walce osamotniony! Aby dok³adnie przyjrzeæ sie problemom, z jakimi sie spotkasz, powiniene¶ uprzytomniæ sobie pewne sprzeczne komunikaty, które w dzieciñstwie przekazywali ci rodzice. Czy to sie tobie podoba, czy nie, i niezale¿nie od tego, czy w to wierzysz, te w³a¶nie komunikaty, zepchniête do pod¶wiadomo¶ci, wci±¿ wywieraj± wp³yw na wszystkie aspekty twojego ¿ycia. Musisz je zmieniæ, by móc zmieniæ swoje ¿ycie. U¶wiadomienie sobie tego to pierwszy krok w kierunku zmiany opinii o sobie. Wiedza o tym, jak kszta³towa³y sie twoje obecne wzorce, pomo¿e ci uwolniæ sie od samokrytycyzmu, który jest podstawowa cecha twojego charakteru. Przyjrzyjmy sie tym sprzecznym komunikatom i temu, jaki wp³yw maja one na ciebie dzisiaj. Sprzeczne komunikaty: “Kocham Ciê, Odejd¼” Czasami twój rodzic-alkoholik by³ czu³y i kochaj±cy, innym razem wrogi i odpychaj±cy. Chocia¿ drugi rodzic zapewnia³, ¿e cie kocha, to jednak rzadko to odczuwa³e¶, bo wcia¿ by³ zmartwiony i rozdra¿niony. Brakowa³o w tym konsekwencji. Tak w³asnie pojmowa³es mi³osc jako dziecko i nadal tak ja pojmujesz. Zastanawiasz sie, dlaczego pociagaja cie osoby, które jednego dnia sa czu³e i kochajace, a nastepnego odpychajace. Dlaczego osoby, które obiecuja, ¿e zadzwonia, i nie robia tego, wydaja ci sie bardziej godne po¿adania ni¿ te, na których mo¿na polegac? Jesli przypadkiem zwiaza³es sie z osoba konsekwentna, odbierasz ja jako kogos niepewnego, gdy¿ tego rodzaju zachowanie jest ci po prostu obce. Mówie o osobach majacych uporzadkowane ¿ycie, o tych, którzy moga w rozsadnych granicach prawdopodobienstwa powiedziec, co im przyniesie jutro. To tak¿e ktos, kogo zachowanie, uczucia i mysli beda jutro takie jak dzis. Próba zdobycia mi³osci osoby kaprysnej i odpychajacej przywo³uje sytuacje z twojego dziecinstwa. Jeste¶ wdzieczny, gdy ktos niesta³y rzuca ci okruszek, za to szybko sie nudzisz osoba oddana ci przez ca³y czas. Wcia¿ powtarzasz sytuacje z dziecinstwa, poniewa¿ jedyna pewna rzecza, która zna³es, by³ brak pewnosci. Nie mog³es przewidziec, co przyniesie kolejny dzien. Prze¿ywa³es w dziecinstwie hustawke emocjonalna. I to jest dla ciebie zrozumia³e. Przypomnij sobie, ile razy doprowadza³es do kryzysu w swoim zwiazku, aby znów poczuc przyp³yw energii i sprowadzic wzajemne relacje na bardziej znajomy grunt. Nawet jesli teraz wydaje ci sie to oczywiste, postaraj sie uzmys³owic sobie, ¿e byc mo¿e musi minac wiecej czasu, abys rzeczywiscie poczu³ te prawde, poniewa¿ tak w³asnie zosta³es ukszta³towany w dziecinstwie. „Niczego nie potrafisz zrobic dobrze. Jestes mi potrzebny”. To nastepny zestaw sprzecznych komunikatów, które wcia¿ jeszcze s³yszysz. Bedac dzieckiem, nigdy nie mog³es sprostac wymaganiom swojego uzale¿nionego od alkoholu rodzica, chocbys nie wiem jak sie stara³. Nigdy nie by³es wystarczajaco dobry. Naprawde uwierzy³es, ¿e wszystkie niepowodzenia by³y z twojej winy. Gdyby¶ by³ dosc dobry, lepiej uk³ada³oby sie w waszej rodzinie. A jednak wiedzia³e¶, ¿e jeste¶ potrzebny i ¿e rodzice nie dadz± sobie bez ciebie rady. To by³o oczywiste. Skoro oni nie mogli sobie bez ciebie poradziæ, nawet je¶li byle¶ tak bezwarto¶ciowy, to ty musia³e¶ szukaæ sposobu, aby wszystko naprawiæ. Czy nie masz wra¿enia, ¿e jako doros³y lgniesz do osób, które sa jednocze¶nie skrajnie od ciebie zale¿ne i wysoce w stosunku do ciebie krytyczne? Czy nie poci±gaj± ciê osoby, które wielokrotnie ciê upokorzy³y, choæ wiesz, ¿e bez ciebie nie umia³yby sobie poradziæ? Zabiegasz o ich przychylno¶æ, poniewa¿ w g³êbi duszy wierzysz, ¿e gdyby¶ by³ wystarczaj±co dobry, nie by³oby w waszym zwi±zku takich problemów. Poza tym wiesz, ¿e nie mo¿na zawie¶æ kogo¶, kto tak bardzo cie potrzebuje. Brzmi znajomo? Kolej na nastêpny zestaw. „To prawda, ¿e te okropne rzeczy zrobi³/powiedzia³ który¶ z twoich rodziców. Musisz jednak zrozumieæ, ¿e on by³ pijany”. Skutki takiego podwójnie zwi±zanego komunikatu sa dla twojego zwi±zku szczególnie szkodliwe. Twoja pod¶wiadomo¶æ mówi ci, ¿e je¶li zdo³asz usprawiedliwiæ czyje¶ niewybaczalne zachowanie, to uwierzysz, ¿e jest ono wybaczalne. W rodzinie dotkniêtej alkoholizmem alkoholik rzadko jest uwa¿any za osobê odpowiedzialna za swoje zachowanie. Czê¶ciej zdarza sie, ¿e dzieci s³ysz± z ust drugiego rodzica: „Czego sie spodziewa³e¶ po pijaku?” lub w okresie poprawy: „Musisz zrozumieæ, ¿e twój ojciec jest chory/twoja matka jest chora”. Dziecko dowiaduje sie, ¿e rodzice mog± zrobiæ, co zechc±, maj±c prosta wymówkê w postaci pijañstwa. Teraz jako doros³y sta³e¶ sie najbardziej wyrozumia³a sob± na ¶wiecie, szczególnie je¶li chodzi o twój zwi±zek uczuciowy. Zgadza sie? W niemal ka¿dej sytuacji znajdziesz sposób, by wszystko znów by³o w porz±dku - je¶li musi znale¼æ sie winny, chêtnie we¼miesz winê na siebie. Nauczy³e¶ sie przecie¿ rozumieæ innych i braæ na siebie ca³a odpowiedzialno¶æ. Dlatego, kiedy twój partner ¼le ciê traktuje, analizujesz sytuacje i nie pozwalasz sobie na odczuwanie z³o¶ci. Rozumienie czyjego¶ zachowania nie oznacza jego akceptacji. Ty jednak ju¿ w dzieciñstwie nauczy³e¶ sie rozumieæ i wypieraæ swój ból, gdy znêcano sie nad tob± - wierzy³e¶ przecie¿, ¿e „rodzic nie post±pi³by w ten sposób, gdyby by³ trze¼wy”. Jest w tym równie¿ element kontroli i winy. Oto wzorzec my¶lowy, który utrwala sie w umy¶le dziecka z rodziny nadu¿ywaj±cej alkoholu: „Skoro czuje sie winny, to znaczy, ¿e jestem odpowiedzialny. je¶li jestem odpowiedzialny, to mogê naprawiæ, zmieniæ sytuacjê, mogê sprawiæ, ¿e wszystko bêdzie inaczej”. Rezygnacja z poczucia winy oznacza równie¿ rezygnacje z przekonania, ¿e kontrolujesz sytuacje. Utrata kontroli jest oczywi¶cie katastrof±. Wychowano ciê na doskona³e popychad³o dla grubiañskiej osoby. Czêsto koñczysz w idealnym zwi±zku dawc± - biorc± , w którym ty naturalnie jeste¶ dawca. „Nastêpnym razem zrobiê to dla ciebie. Obiecujê ci”. Ukryta wiadomo¶æ brzmi - nie licz na to! Wiec uczysz sie niczego nie pragn±c, aby nie doznaæ zawodu. Czasami mimowolnie stajesz sie popychad³em dla partnera, który naprawdê nie chce ciê w ten sposób traktowaæ. Czêsto czujesz sie zmêczony i ura¿ony. Narzekasz, ¿e musisz w tym zwi±zku robiæ wszystko - to prawie niemo¿liwe, aby¶ poprosi³ o co¶ dla siebie. Chcesz, by partnera czyta³ w twoich my¶lach. Obawa, ¿e móg³by¶ o co¶ poprosiæ i nie otrzymaæ tego, jest równie niejasna, jak strach przed tym, ¿e twoja pro¶ba zostanie spe³niona. Pierwsza sytuacja utwierdza ciê w przekonaniu, ¿e jeste¶ bezwarto¶ciowym cz³owiekiem i nie zas³ugujesz na to, czego chcesz; druga jest dla ciebie tak obca, ¿e w³a¶ciwie nie wiesz, jak zareagowaæ. Nawet najzwyklejszy komplement sprawia, ¿e czujesz sie nieswojo. Zrzeczenie sie odpowiedzialno¶ci za w³asne szczê¶cie jest dla ciebie metoda radzenia sobie z ta sytuacja. Uzna³e¶, ¿e twój partner powinien sam wiedzieæ, czego pragniesz, i odpowiednio sie zachowywaæ bez ¿adnych pró¶b z twojej strony. Na przyk³ad: „To, ¿e muszê mu mówiæ, i¿ chce pój¶æ w dniu moich urodzin do teatru, oznacza, ¿e on w ogóle nie chce mi sprawiæ przyjemno¶ci”. Twój partner podpad³ ci, bo nie chwyta w lot twych najbardziej mglistych aluzji, mo¿esz wiec uznaæ, ¿e cie nie kocha. By³by¶ naprawdê szczê¶liwy jedynie z kim¶, kto umia³by czytaæ w twoich my¶lach, z wyimaginowanym bohaterem, który automatycznie wiedzia³by, jak ciê uszczê¶liwiæ. „Nie martw sie, wszystko jest w porzadku. Jakim cudem mam sobie z tym poradzic?” Oba komunikaty sie splataj±. „Nie k³opocz sie - wszystko bêdzie dobrze”. Jednak¿e ukryty sens tej przekazanej ci przez rodziców informacji jest inny: NIE jest dobrze. W rezultacie wyrastasz na nadcz³owieka. Potrafisz zatroszczyæ sie o wszystko i robisz to. Zawsze na s³u¿bie. Nikt nie musi sie o nic martwic. Ty sobie poradzisz. Wiele razy mówi³e¶: „Nie przejmuj sie, we¼miemy mój samochód. - Mam dosyæ pieniêdzy. - Ja sie zajmê jedzeniem. - Ja wszystko zorganizuje. - Nie martw sie. - To dla mnie ¿aden problem!”. [...] |
|