 Wys³any: Sob 12:01, 31 Maj 2008 Temat postu: TYPOWE UCZUCIA I ZACHOWANIA DOROS£YCH DZIECI |
|
| TYPOWE UCZUCIA I ZACHOWANIA DOROS£YCH DZIECI
Doros³e Dzieci Alkoholików... - zgaduj± co jest normalne - maj± trudno¶ci z przeprowadzeniem swoich zamiarów od pocz±tku do koñca - k³ami±, gdy równie dobrze mog³yby powiedzieæ prawdê - os±dzaj± siebie bezlito¶nie - maj± k³opoty z prze¿ywaniem rado¶ci i z zabaw± - traktuj± siebie bardzo powa¿nie - maj± trudno¶ci z nawi±zywaniem bliskich kontaktów - przesadnie reaguj± na zmiany, na które nie maj± wp³ywu - bezustannie poszukuj± potwierdzenia i uznania - my¶l±, ¿e ró¿ni± siê od wszystkich innych - s± albo nadmiernie odpowiedzialne albo ca³kowicie nieodpowiedzialne - s± niezwykle lojalne, nawet w obliczu dowodów, ¿e druga strona na to nie zas³uguje - ulegaj± impulsom - czuj± siê winne staj±c w obronie w³asnych potrzeb i czêsto ustêpuj± innym - czuj± strach przed lud¼mi, a zw³aszcza przed wszelkiego rodzaju w³adz± i zwierzchnikami - czuj± strach przed cudzym gniewem i awanturami - lubi± zachowywaæ siê jak ofiary - bardzo boj± siê porzucenia i utraty - obawiaj± siê ukazywania swoich uczuæ - ³atwo popadaj± w uzale¿nienia albo znajduj± uzale¿nionych partnerów - s± impulsywne. Maj± tendencjê do zamykania siê w raz obranym kierunku dzia³ania bez powa¿nego rozpatrzenia innych mo¿liwo¶ci postêpowania i prawdopodobnych konsekwencji podjêtych dzia³añ. Ta impulsywno¶æ prowadzi DDA do zamieszania, nienawi¶ci do samych siebie i utraty kontroli nad otoczeniem; w dodatku potem zu¿ywaj± przesadn± ilo¶æ energii na oczyszczenie sytuacji. Pierwszym ruchem we wspólnocie DDA jest zbadanie wcze¶niejszego ¿ycia. Potem uczymy siê, jakie alternatywy s± dostêpne. Uczymy siê odczuwaæ. Odkrywamy siebie i swoj± warto¶æ. Uczymy siê, ¿e nie musimy byæ doskonali i zauwa¿amy, jak d±¿enie do doskona³o¶ci prowadzi³o nas do zachowañ obsesyjnych, polegaj±cych na zadowalaniu innych lub rzucaniu kolejnych wyzwañ. Uczymy siê zmieniaæ nasze ¿ycie, opieraj±c siê na wyborach raczej ni¿ na samounicestwiaj±cych nas reakcjach. Odkrywamy w nas dziecko. Przyznajemy, ¿e to dziecko trzyma³o nas przy ¿yciu, ale teraz potrzebuje naszej opieki. Odkrywamy magiê zdziwionego dziecka, które ¿yje i zdrowieje. Uczêszczaj±c na mitingi, pracuj±c nad Dwunastoma Krokami, uczymy siê, jak staæ siê pe³nymi, zdrowymi lud¼mi, jak na to zas³ugujemy. Mo¿emy tylko dzieliæ siê ze sob± naszymi do¶wiadczeniami, si³± i nadziej± i zwróciæ siê do Ciebie, aby¶ dzieli³ siê swoj± histori± i swoim dorastaniem z nami. |
|