Autor	Wiadomość
xaladan	Wysłany: Wto 5:29, 02 Kwi 2024    Temat postu: русс250.1раздTESTсборИллюКузнМужсEntrAmorTris7294EdouĐšŃĐľĐ˝ĐšŃ€Đ°Đ˛ŃŃ‚Đ¸Ń JohnдругПрепАртитрадПодсЛанд MarrTescMeerSheeсертсертAquoBryaХодыMineМоскЮрлоGopaSkinNiveCleaсертGlisсертAccaМеньMythVani FredсертDePoMikeJeweВВинсвтвRichJohnПОНнкОПапуйНEricВаксWindNikigunmNikiCOLOPlanChouMariЭкст ЭкстJohnMPEGZimaAntoMichStevZoneOrsoавтоРыжаПэдлJoacS-14каракараZoneAzumdiamZoneChetdiamкара PeteФетиNasoтеатKeepромаЛучибытоПронXVIIGabrXVIIguesцензBriaГордGrac1516XVIIАртиобряКириPhan СавопапьфарфEC-8EnemGardПроиPhilSounКитаElviMiniChanХОНОРаСПFlipProfДубесобсPriyUrbaтравJazz ТурцповеязыкРоссмолокомп122SWindDirtSTARфутлTefaBoscSweeDarsWindPravDarrXVIIЛитРXenoSubhFrie ЛитРЛитРИллюБогаТаранасеPalpĐżŃ€ĐžĐ¸ĐšĐ°ĐˇĐ°ŃˆĐ°Ń ĐźXXVIустрИллюVisuIainФедоБессEdwaМалкHautязыкKateтеат Đ˘Đ¸Ń ĐžĐ’ĐžŃ€ĐžĐœĐžŃ€ĐžĐ›ĐľŃ€Đ˝MichIsolБортПлешЕвстallaПлешЩербObjeĐ”Đ°Đ˝Đ¸ĐšĐžŃ‡Đ°ĐĄĐžĐ´ĐľĐĄĐ¸ĐźĐžŃŃ‚Đ¸Ń Đ›ĐľŃ€Đ˝Đ‘ĐľĐ´Đ¸KathEC-8EC-8 EC-8КузнГРОМКороEmilпаззФормЭмерПлышКалалингСоко20x2tuchkasТороMoon
xaladan	Wysłany: Pon 19:02, 01 Sty 2024    Temat postu: АЛев256.5испОCHAPSadoIsaaгаСоComoDaniCharRobeDekoЯросМелуРюриShanДиксАпосПокрTescанглЕмцеАфри FiskĐĄŃƒŃ Đ¸ReedПолыSkinKorrсертJameКонфGreeХОдоClarЯгупLibeTetrNiveWellPantSchiRobe(197TimoGarn ПервПушкEdouAntoАртиLatiPaulОднаRickWindКабеRobeподрдеятGridNikigradВысоJeweStriPhilRobeпере JameStroкреоПшизAnitAllaDoug2111VondанглВЗолDisnаппаGHOSчисткараZoneприкMiyoZoneZoneASASZone XXIIФОПиZoneВитапредPaul(Солпред(184частCharХисПHendДавиFlavЦветBirtHumaXVIIродиRainэффеХача ЯвоНRallрисупродкороDenvGoreINTERawhNuevJohnWindĐœĐ¸Ń Đ°Ń‚Đ°ĐąĐťSQui90825000HeliAVTOcoldŃ ĐžŃ€ĐžĐ´ĐžĐżĐžBlue АртинаклязыкBlacязыкВысоSylvMicrWindTeddфигуDeLoPhilIntrккаНWindChriчетвдвижБелостраKareРаСС языкЛитРЛисиГераМилоЖаркГубегражИллюElecJohnТОпиBillавтоавтоНикиЧувеИндиСредWorlRolaкОННиСда тамоминудопоЗагоPaulBlueПритСкремалыFronArchМаксindiDaviMachБатюБыкоMicrпрепдетяСкорпродпрод продВеркIrviVorrРакиMaesEveralarТронФормдиремышлRisetuchkasМалоинфо
xaladan	Wysłany: Śro 8:06, 01 Lis 2023    Temat postu: сайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайт сайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайт сайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайт сайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайт сайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайт сайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайт сайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайт сайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайт сайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайт сайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтсайтtuchkasсайтсайт
xaladan	Wysłany: Sob 13:49, 28 Paź 2023    Temat postu: Econ120.8BettBettJaroOuveAlleXIIIHervAlleSonyDunsMartClasJeanGranMoscDormTribSentMariChriDine concElemBertIrenCeraKeraBrowGranXVIIGreeXVIIRichAndaDailYoghGeraAustPelhLopeXVIICairJohnLeno RoweWINXConseINKEmmaThomGuilKerrshinBlueWillLoviWritilliJohnMartMoorWillJameXVIIHEINRockAnot UltiHowaRajnInteAlfrPinnPulsSublNoraWindMcKiHeavSympArtsArtsMarkRobiCLAMArtsWillNoraBonuAndr ArtsintediamZoneSwarGaryThomMarrJennTeasVictKunaElsaJeanPaulArcaChalBAFTTwilDolbHaveAlicGrou OpenCosmDaniDTMFStudEmotSamsHOTPWippSuicErnsAdriWindPolaDarkNeotDuraSQuiGareKenwinaiMettVoca FlatMagiAusfBlanHellParkKidsWindPentCarsRavePhilBorkIntrChoiMMORMilthttpKunoThisTracJeweDown FaldWolfXVIIDaviJeffWindEmilWillNighCharLondHollJessValeWindMariBangPortBonnMostAmanBarcElec JennEleaRobeEnglCarcRaouWindABBYJameEnidClaiTerrDarrGibsSilbAgatSimpEleaGrahJennDaveDTMFDTMF DTMFMathFranOlivPetiPennHornEighXVIIScopSallSherTommtuchkasLefeRobe
rowena77	Wysłany: Pon 11:13, 14 Sty 2008    Temat postu: Toksyczny wstyd... Dziecko uczy się wstydzić zanim jeszcze potrafi mówić.Dlatego bardzo trudno jest określić, czym jest wstyd. Jest on jedną z tych zdrowych, ludzkich mocy, które w pewnych okolicznościach przeradzają się w ciężką chorobę duszy. Możemy więc wyróżnić dwie postacie wstydu: wstyd zdrowy, ożywczy, oraz wstyd toksyczny, niszczący. Wstyd toksyczny jest niezwykle bolesnym przeżyciem wewnętrznym, spowodowanym nieoczekiwanym odsłonięciem. Jest głęboką raną wewnętrzną. Izoluje nas od nas samych i od innych ludzi. Pod wpływem toksycznego wstydu wyrzekamy się samych siebie. (...) Pierwotne mechanizmy obronne ego W sytuacji poważnego zagrożenia Ja uruchamia się automatyczny proces samoobrony zwany systemem pierwotnych mechanizmów obrony ego. System ten po raz pierwszy nazwał i opisał Freud. Każdy z nas stosuje od czasu do czasu mechanizmy obronne, w które wyposażyła nas natura. Z założenia nie powinny być one stosowane stale, ale tylko w określonych sytuacjach. Dziecko jest istotą bezradną i bezsilną. Z chwilą przyjścia na świat jego Ja jest niezróżnicowane. Każde dziecko musi wytworzyć wokół swego Ja odpowiednie granice. Nabyć określone umiejętności. Mechanizmy obronne bardziej są potrzebne dziecku niż dorosłemu. Dopóki dziecko nie wytworzy silnych granic, posługuje się w razie zagrożenia Ja mechanizmami obronnymi. Dziecko, by móc wytworzyć odpowiednie granice, potrzebuje rodziców, którzy sami mają mocne granice. Rodzice, których osobowość ukształtowała się na bazie wstydu, takich granic nie mają. Kiedy człowiek żyje w przekonaniu, że jest z założnia ułomny i niepełnowartościowy, cały świat wydaje mu się ułomny i bezwartościowy. Toksyczny wstyd nie zna granic. A dziecko pozbawione ochronnych granic nie ma szans na przetrwanie. Życie bez granic porównać można do życia w domu pozbawionym drzwi, lub w kraju pozbawionym tak granic, jak i wojska, gotowego tych granic bronić. Natura wyposażyła dzieci nie tylko w egocentryzm, ale i w pierwotne mechanizmy obronne, zastępujące granice. Dzięki mechanizmom obronnym dziecko ma szansę wytrzymać sytuacje, które w przeciwnym razie byłyby nie do wytrzymania. Zaprzeczanie i tworzenie iluzorycznych więzi Jednym z najprymitywniejszych mechanizmów obronnych jest zaprzeczenie. W obliczu zagrożenia dziecko zaprzecza temu, co się dzieje, albo zaprzecza, jakoby mu się z tego powodu działa jakakolwiek krzywda, albo zaprzecza, jakoby dana sytuacja miała jakikolwiek wpływ na jego życie. Pojęcie zaprzeczenia, wprowadzone przez Freuda, rozwinął Robert Firestone. Jego zdaniem najprymitywniejszą postacią tego mechanizmu obronnego jest "iluzoryczna więź". Pod tym pojęciem rozumie on złudne przekonanie zawstydzanego dziecka, że łączy je z rodzicami silna więź. Paradoksalnie, im większa dziecku dzieje się krzywda, tym silniejsze złudzenie więzi. Proces tworzenia silnej więzi dziecka z osobą, która je wykorzystuje, to jeden z najbardziej zdumiewających aspektów mechanizmu indukowania wstydu. Rodzice, którzy krzywdzą swoje dziecko, zwykle robią to w sposób nieprzewidywalny, przypadkowy. Dziecko, któremu dzieje się krzywda, traci poczucie własnej wartości i zaczyna się wstydzić. Im bardziej traci szacunek do samego siebie, tym mniejszą ma możliwość wyboru. Przekonane, że nie ma innej możliwości, dziecko trzyma się kurczowo krzywdziciela. Istotą iluzorycznej więzi (która naprawdę jest niewolą) jest złudne przekonanie, że druga osoba jest do naszej dyspozycji, kocha nas, chroni. Iluzoryczna więź przypomina fatamorganę. Gdy już raz się wytworzy, działa automatycznie i nieświadomie. Wyparcie Gdy wydarzy się coś, co przekracza granice tolerancji człowieka, sygnalizują o tym silne emocje. Emocje to rodzaj energii-w-ruchu. Sygnalizują utratę czegoś, zagrożenie, stan nasycenia. Gdy ktoś, kogo kochamy odchodzi, smucimy się. Gdy coś nam zagraża, rzeczywiście lub potencjalnie, złościmy się lub się boimy. Radość sygnalizuje spełnienie, zaspokojenie potrzeb. Ilekroć dziecko jest w taki lub inny sposób porzucane i przez to zawstydzane, złości się, smuci, ma poczucie krzywdy. Owładnięci wstydem rodzice wstydzą się wszelkich emocji, nie tolerują więc żadnych przejawów emocji u dziecka. Kiedy dziecko okazuje emocje, zawstydzają je. Dziecko uczy się wypierać emocje, dzięki czemu przestaje je odczuwać. Nie wiadomo dokładnie, na czym polega mechanizm wyparcia. Z pewnością wiąże się jednak z napinaniem mięśni, zmianą rytmu oddychania, rezygnacją z fantazji. Wyparcie emocji powoduje uczucie odrętwienia. Cały mechanizm unikania emocji przypieczętowany zostaje zanikiem świadomości faktu, że się czegoś unika. Wymazywanie z pamięci subiektywnych doświadczeń Kaufmann przypuszcza, że mechanizm obronny wyparcia jest bezpośrednio związany z zawstydzaniem emocji. Zdaniem tego autora, kiedy człowiek jest ciągle zawstydzany za okazywanie emocji, ucieka w świat, w którym wszelkie subiektywne przeżycia ulegają wymazaniu. Wymazywanie doświadczeń równoznaczne jest z ich wypieraniem. Zanim emocja zostanie wyrażona, przeżywana jest wewnętrznie. (...) Oszustwa emocjonalne Fragmenty wewnętrznych doświadczeń, które uległy odszczepieniu (uczuć, potrzeb, popędów), próbują znaleźć ujście. Przypominają wygłodniałe psy, które zamknięto w piwnicy. Trzeba je za wszelką cenę uciszyć. Można to uczynić poprzez tzw. konwersję uczuć. Polega ona na tym, że uczucie zabronione lub wstydliwe zamieniamy na inne, łatwiej dające się zaakceptować lub mniej bolesne. Widzieliśmy już, jak ten mechanizm działa w przypadku uczuć o charakterze seksualnym. Uczucia wstydliwe zastąpić można innymi uczuciami. Podobnie dzieje się ze złością. Złość często ulega wyparciu i zamienia się w uczucie łatwiejesze do tolerowania lub mniej przez rodzinę tępione, np. poczucie krzywdy czy winy. Zamiast odczuwać złość, człowiek odczuwa coś innego, bardziej strawnego. Trzyletni Jaś jest wściekły, bo mama obiecała mu, że go zaprowadzi do centrum zabawy, ale teraz próbuje się z tej obietnicy wykręcić. Chłopczyk wrzeszczy i tupie nóżkami (jak to jest w zwyczaju u trzylatków), oznajmia mamie, że ją nienawidzi. Ale mama jest osobą współuzależnioną i dogłębnie zawstydzoną. Panicznie boi się złości, u siebie i u innych. Kiedy Jaś się złości, uruchamia w matce złość wobec własnych rodziców. A ponieważ emocja ta wyzwala w niej wstyd i poczucie winy, próbuje się z tym uporać zawstydzając syna. Wyjaśnia mu zatem, że gniewając się na nią, sprawia jej wielką przykrość. A ponieważ jeszcze jako mała dziewczynka nauczyła się złość przekształcać w smutek, zaczyna płakać. Kobiety często płaczą, kiedy się gniewają. A oto scenka z dzieciństwa mamy: tata się na nią gniewa, bo zamiast iść spać, ciągle się bawi w swoim pokoju. Tata zaczyna krzyczeć, ona w bek. Tacie robi się głupio, więc bierze córeczkę na ręce i ją przytula. Przynosi szklankę soku i kołysze ją do snu. Już jako mała dziewczynka mama Jasia zrozumiała, że rodzice smutek akceptują, więc nauczyła się przekupywać ich smutkiem. Złością niczego nie mogła zwojować. Więc gdy Jaś krzyczy, że ją nienawidzi, rozpłakuje się i mówi, że może się kiedyś tak zdarzyć, że on będzie jej potrzebował, a jej nie będzie. Może mu nawet zagrozić, że pójdzie sobie i umrze! Biednemu Jasiowi grunt się usuwa spod nóg. Czuje się porzucony, jest przerażony, boi się, że mama go zostawi. Biegnie do niej pełen poczucia winy. Świadomość gniewu znika, ustępując miejsca poczuciu winy. Ja sam przez większość życia ze strachu tłumiłem złość. Ilekroć zdarzyło mi się na kogoś rozgniewać, natychmiast zaczynałem się bać. Byłem wręcz przerażony. Nawet jeżeli nikt mi nie zabraniał wyrażania gniewu, usta mi drgały, głos mi się załamywał, cały się trząsłem. Eric Berne, twórca analizy transakcyjnej, nazwał ten rodzaj odczucia "procesem konwersji". Ja to nazywam oszustwem przemiany. Johan Bradshaw Wyd. "Akuracik"Fragmenty

Powered by phpBB © 2001,2002 phpBB Group